Doświadczenie choroby somatycznej, także zaburzenia o charakterze przewlekłym, staje się bezpośrednim udziałem wielu osób dorosłych, a tym samym pośrednim przeżyciem wielu rodzin. W Polsce od lat 60.XX wieku wyraźnie wzrasta częstotliwość zachorowań na nowotwory złośliwe wśród osób do 65 r.ż. Z analizy zachorowalności i umieralności Polaków na choroby układu krążenia wynika, że w najbliższych latach niewydolność serca w coraz większym stopniu będzie powodować śmierć oraz niepełnosprawność dorosłych Polaków.
Choroba somatyczna może mieć znaczący wpływ na funkcjonowanie emocjonalne, poznawcze, społeczne, behawioralne i samoocenę. Analizując sytuację pacjentów cierpiących z powodów somatycznych, można wyróżnić trzy zasadnicze grupy problemów, z którymi borykają się pacjenci:
- Trudności z przystosowaniem się do choroby
- Przygotowanie do planowanego leczenia
- Zmiany stylu życia
W odniesieniu do każdej z wymienionych grup problemów celem pomocy psychologicznej powinno być:
- Stworzenie pacjentom chorym somatycznie możliwości odreagowania napięcia emocjonalnego
- Przekazanie pacjentom niezbędnych informacji na temat choroby oraz radzenia sobie z chorobą
- Kształtowanie u chorych umiejętności niezbędnych w radzeniu sobie z chorobą oraz jej skutkami